Баатрыг ялж баатар болдог

Сонгууль дөхөх тусам үндэсний хэмжээний “баатрууд” тодрох үйл явц идэвхждэг төдийгүй энэ нь юуны өмнө дарж авах “дайсан”-аа тодруулах ангуучлалаар эхэлдэг нь тогтсон технологи юм. Сүүлийн өдрүүдэд Хотын мэр Э.Бат-Үүл хэмээх баатрыг барьж авч ноцолдох гэсэн ирүүл тулаануудын зар энд тэндгүй, хэвлэлийн хуудаснаа үзэгдэх болсон нь чухам сонгууль ойртсоны дохио биз ээ.

Өрсөлдөх “дайсан” том байх тусмаа ирээдүйн “баатар”-ыг тэр чинээнд гаргаж ирнэ. Ядахад Монгол Улс ганцхан хоттойг хэлэх үү, үндэстнийхээ талаас илүүг багтаасан том хот гэдгийг эс хэлэх үү. Сайшааж, долоож болох бүхэн энд бий. Харааж нулимж болох бүхэн бас энд л бий. Хотын хамаг асуудлыг, хотын мээрийн асуудалтай нь хамт ил гаргаж ирж, ирүүл тулаанд дуудаж чадвал үндэсний хэмжээний эс гэхэд хотын хэмжээний баатар болох магадлалтай.

Нийслэлийн Засаг даргын Тамгын газрын шилэн дансны мэдээллээс Э.Бат-Үүлийн арьсыг хуулах баримт олох, шүүхэд өгөх, АТГ-д шалгуулах, огцруулах гээд түүнийг “дайсан” болгож харагдуулах операци өрнөх болсны цаад шалтгаан нь тэр.

Хотод цэцэг тарих мандал битгий хэл, зүлэг ургах хөрсгүй байсан цаг саяхан. Ачаа тээр болсон асуудалдаа дарамтлуулж, автомашиндаа хүн нь зам тавьж зайлж өгөхдөө тулаад байсан нь ч хэдхэн жилийн өмнөх хэрэг явдал. Хотын удирдлагыг анх удаа /энэ үг их том комплекс агуулдаг ч энэ тохиолдолд аргагүй үнэн үг билээ/ Ардчилсан нам авсны дараагаас хот агуулгаасаа эс гэхэд хэлбэр дээрээ ихээхэн өөрчлөгдөж, ядаж л дарга даамал нь мөнгө биш цэцэг тарьж чаддагийг харуулсан билээ.

Улаанбаатар хот урьд урьдах дарга нарын үеийнхээс даруй 30-10 хувийн бага төсөвтэйгээр ажиллаж байгаа ч гурав, дөрвөн жилийн хугацаанд хүн ам нь төдий хэрээр өссөн ч сайн тал руугаа өөрчлөгдсөн зүйлс 10-30 хувь илүү гэдэгт эргэлзэх хүн үгүй байх. Бидний нүүдэлчид түүхэндээ анх удаа аварга том хотыг бий болгочихоод асуудлуудыг нь хаанаас эхэлж, хэрхэн шийдэхээ огт ярьдаггүй байсан бол ядаж л Э.Бат-Үүлийн баг ярьдаг болгосон байх. Тэр яриаг нь “мөрөөдөл” гэж шүүмжлэх, “төлөвлөлт” гэж магтахын аль аль нь чухал биш.

Хот бол засаг захиргааны нэгж гэхээсээ илүүтэй хүмүүс хамтран амьдарч байгаа нэг л том орон сууц, дундын өмчтэй, хамтын эрх ашигтай, асуудлаа хамтарч байж л шийддэг нэг том СӨХ юм гэдгийг өнөөгийн нийслэлийн удирдлагууд ойлгуулж эхэлсэн нь л амжилт юм.

Биднийг иргэншил рүү түүчээлэн хөтөлж яваа цор ганц Хотын маань дарга Э.Бат-Үүл “Манай Баянхошуу яагаад Ганнам дүүрэг болж болохгүй гэж?” хэмээн “агсам” тавьж. Бөөнөөрөө түүн рүү асах тусам “агсам” тавиасай гэж хүсч байна. “Агсамналаа” амьдрал дээр буулгаж, зүгээр нэг “мөрөөдөж” байгаагүйгээ, харин үнэхээр л “төлөвлөж” байснаа нотлоосой гэж бид ерөөж байна. Мөрөөдлөө нотлох хүртлээ мөддөө бүү бууж өгөөрэй!